Romy en Arno in Hostaland

Hoe het begon

De schuldigen voor dit project ?  Brian en Virginia Skaggs, leden van de "Fraternal Order of Seedy Fellows" (FOoSF). Zij hebben mijn dochtertje Romy (het arme kind is nog maar 7) besmet met het hostavirus, of beter, met het hostazaai-virus.  Intussen sluipt de besmetting verder, ook Arno, mijn zoontje van 4, heeft het goed te pakken.
	Brian and Virginia

Nu zit ik ermee, met twee "Seedy Kids"

Neen, even serieus, ik was al langer op zoek naar een manier om mijn kinderen te betrekken bij het werk in de tuin, en zo hun liefde voor de natuur nog verder aan te wakkeren.  Brian en Virginia gaven me hiervoor de middelen.

Oktober 2006

Romy en ik zitten in de veranda, we maken wat hostapeulen schoon.  Romy houdt wel van dergelijke klusjes: het lijkt op knutselen, en met haar fijne vingertjes is ze veel beter in dit werk dan ik. 

Daar hoort een fotootje bij.  Ik vind het zo'n schattig gezicht, dat ik besluit de foto te delen met andere hostaliefhebbers, via de e-mail robin Hostapix.

Er komen een paar hele leuke reacties op, maar de allerleukste komt toch van Brian en Virginia.  Romy is absoluut in de wolken met de allereerste e-mail ooit die ze ontvangt.  Ze kan nauwelijks geloven dat haar foto helemaal de wereld is rondgegaan.  Liefst van al was ze onmiddellijk op bezoek gegaan, maar nadat ik haar heb uitgelegd dat Lowell in de USA ligt, en hoe ver dat wel is, wordt de trip even uitgesteld.

Of ze zaadjes van hosta's wil hebben om zelf uit te zaaien.  Natuurlijk, zeker als ze ziet van welke mooie plant die zaadjes komen.

Als ik de schittering in haar ogen zie, weet ik het: dit is de ideale start om Romy op weg te zetten als tuinier (de pruimenpit die ze dit voorjaar geplant heeft, dat wordt toch niets meer).  In het tuinhuis ligt nog een mooie plastic koude bak, en de zaadjes uit Amerika kunnen aangevuld worden met haar "eigen oogst".

November 2006

Begin november

Hoera !! Het is zover: een omslag uit de USA, helemaal met het vliegtuig gekomen.  De omslag zelf is bijna nog beter dan de pakjes zaad zelf.  En er zitten niet alleen hostazaadjes in, maar ook zaadjes van akeleien: daar zitten blauwe tussen, Romy's lievelingskleur.

Nu is ze helemaal niet meer te houden.  Daarom besluiten we dat we eind november al gaan beginnen met zaaien.

Eind november

Jammer genoeg zal het binnen zaaien niet meer voor deze winter zijn.  Overal in het huis zijn grote werken aan de gang, zodat er geen goed plaatsje meer is voor een zaai-installatie.

Misschien brengt de tijd raad.

December 2006

Donderdag 21 december 2006

Romy blijft maar vragen wanneer we de zaadjes uit Amerika gaan zaaien. En ook bij papa begint het te kriebelen. Daarom wordt een verwarmd zaaikasje uit een vorig leven als cactuskweker, dat ik totaal vergeten was, van onder het stof gehaald. Snel nog een verlichtingskap in elkaar timmeren en de "zaai-installatie" is klaar.
De zaaigrond stond al langer klaar (een zak commerciële zaaigrond). Omdat de zaaibak nogal klein uitvalt (60 x 30 cm) worden vierkante jiffy-potjes gebruikt.

Arno helpt graag met het vullen van de potjes met zaaigrond en zaait de eerste rijtjes uit.

 

Daarna is het de beurt aan Romy. Trots wordt het pakje zaad van Brian & Virginia bovengehaald. Ze mag zaaien tot het helemaal leeg is. Twee hele rijen maakt ze vol.

Papa zaait de rest in, en klaar is kees ... bijna.

Arno bedekt de zaadjes met een dun laagje grond en helpt met gieten. Zo'n anderhalve liter water gaat erin.

Als afwerking wordt gesproeid met een Chinosol-oplossing (een huismiddeltje tegen schimmels dat ik nog ken uit mijn cactusperiode).
Kap erop en alles wordt in het kantoor van papa geplaatst, omdat dat momenteel toch leeg staat.

Zaterdag 23 december

Een eerste teken van leven. Jammer genoeg gaat het om een lichte schimmelinfectie, toevallig net op de zaadjes van Romy.
In een nabijgelegen tuincentrum halen we vlug een flesje fungicide.
Nu mogen Arno en Romy even niet helpen: alles gaat even buiten en krijgt een sproeibeurt.

Zondag 24 december

De schimmels zijn verdwenen. Gelukkig maar.
Het was natuurlijk beter geweest om de zaaigrond eerst te steriliseren, maar ... in het vuur van de strijd dachten we, het zal wel loslopen.

Zaterdag 30 december 2006

DE EERSTE ZAAILING IS BOVENGEKOMEN.

Jammer genoeg nog geen van Romy's plantjes, wel een paar zaailingen van Grand Slam, Eos en Thumbnail die gelijktijdig komen piepen.

	De allereerste: H. 'Grand Slam' x ?

Januari 2007

Dinsdag 2 januari 2007

Daar zijn ze dan eindelijk: twee kleine witgroene puntjes verraden waar de eerste van Romy's plantjes moeite doen om boven te komen. We besluiten ze Brian en Virginia te noemen (dat belooft als we ze ooit willen registreren).
De zaaibak is intussen ook verhuisd, van papa's kantoor naar de veranda. Hij heeft ook een dekentje over zich heen gekregen, om wat meer warmte vast te houden.

Donderdag 4 januari

Het dekentje helpt: stilaan beginnen meer en meer Amerikaantjes boven te komen, maar ze zijn nog te klein voor een fotootje

Zondag 6 januari

ROFFEL DE TROM !!  STEEK DE LOFTROMPET !!

'BRIAN' EN 'VIRGINIA' HEBBEN BLAADJES

Arno en Romy zijn hiermee officieel toegetreden tot de gilde der hostakwekers.

Links Brian, rechts Virginia

Maart 2007

Alles liep op rolletjes, en toen sloeg het noodlot toe.

Een stroompanne in de veranda, een paar dagen vooraleer we dit ontdekten, een paar vriesnachten, en bijna alles is weg.

Wel, we hebben toch plezier gehad.

En weet je wat, deze winter beginnen we gewoon opnieuw.