Zelf etiketten maken. Waarom ?

Het gevaar van plastic etiketten

Als je een hosta koopt, is die voorzien van een prachtig plastic etiket, met daarop alle informatie die je nodig hebt.
Of je maakt er zelf één, een maagdelijk wit label, beschreven met een absoluut weerbestendige marker.

Maar !! Ik ben er zeker van: hosta-etiketten zijn LEVENDE WEZENS !!

Ergens, goed verborgen hebben ze kleine armpjes en beentjes, waarmee ze, als je ze niet extra stevig in de grond zet, wegkruipen van hun plant.
Kunnen ze niet weg, dan nemen ze hun kleine sponsje en ... weg tekst !!
En zelfs als je hun sponsjes in bedwang kan houden, dan nog ben je de pineut, want de levensduur van een plastic etiketje is bovengronds maximaal drie jaar.
Wanneer je zo'n overleden etiketje vast neemt, verkruimelt het in onleesbare stukjes.
De enige plaats waar een plastic etiket thuis hoort is onder de grond, onder of naast de bijbehorende plant.
Zorg er dan wel voor dat je het voor elke plant op dezelfde plaats begraaft, bijvoorbeeld rechts ervan.
Hiermee heb je een back-up voor als je nieuwe, eeuwigdurende etiket toch nog eens verloren zou geraken.

De oplossing

Door schade en schande wijs geworden, besloot ik bij het begin van het nieuwe hostaseizoen (maart - april 2006) om alle etiketten voor mijn volledige verzameling (zo'n 300 planten) te vervangen door aluminium T-labels.

Waar zou ik ze kopen ?

Het internet afgeschuimd en ... van een kale reis thuisgekomen.
Als een label meer kost dan de bijbehorende plant, dan zit er iets niet goed met je kosten en je baten.

Zelf maken ?

Wat rest de rechtgeaarde Homo hostaholicus op zo'n moment: je besluit om zelf je eigen labels te produceren.

Benodigdheden

• aluminium vlakprofiel, bijvoorbeeld breedte 25 mm
  Ik vond ze in lengtes van 1 m en 2,5 m in een DHZ-zaak.
• rechte gegalvaniseerde ijzerdraad, lengte 1 m, dikte bij voorkeur meer dan 2 mm.
  Gevonden op het internet bij een grote verdeler van knutsel- en kantoorbenodigdheden.
  Jammer genoeg bestelde ik ze in een dikte van 2 mm, wat net iets te dun is. Ze zijn net een tikkeltje te buigzaam.
• lijm
  Ik gebruikte enkele soorten, Fix-All van Soudal voldeed het best.
• lijmpistool
• metaalschaar
• tang om ijzerdraad te plooien
• potje water en een beetje vaatwasmiddel

Werkwijze maken labels

• knip de aluminium vlakprofielen in stukken van de gewenste lengte.
  Bij mij is dit 10 cm.
  Je kan ze ook verzagen, maar dat geeft véél meer werk.
• plooi de ijzerdraad dubbel, zodat je een lange, hoge u-vorm krijgt.
  aan te raden: plooi de 2 uiteinden om met de tang, ze vormen dan weerhaken die voorkomen dat je etiket te gemakkelijk los komt.
• als je planten in containers hebt, mini of klein, dan kan je de ijzerdraad knippen tot lengtes van 50 cm. Een H; 'Pandora's Box" in een pot, met een etiket dat er 35 à 40 cm bovenuit torent, echt geen gezicht.
• breng 2 strookjes lijm aan op de achterzijde van de aluminiumstrip
•  druk de pootjes vast in de lijm; de gesloten zijde van de u-vorm steekt 3 à 5 cm boven de aluminiumstrip uit.
• doop je wijsvinger in het potje met vaatwasmiddel en wrijf de lijm naar binnen toe,zodat de ijzerdraad aan de achterzijde van de aluminiumstrip volledig omgeven is met lijm.
• 24 uur drogen, en
  KLAAR

De labels bedrukken

Je kan deze labels beschrijven met een weerbestendige marker, met een paint marker, een potlood (op aluminium geeft dit een gegarandeerde leesbaarheid voor ...héél lang).

Omdat ik al erg veel werk in de etiketten had gestoken, en het resultaat mij erg beviel, was ik van oordeel dat het etiket in verhouding moest zijn.
Op het Gardenweb Hosta Forum had ik wel eens iets gelezen over absoluut weervaste, lichtbestendige, zelfklevende etiketten.
Die maak je met een P-Touch printertje van Brother.

Op e-bay vond ik een P-Touch 9200PC, die ik voor een fractie van de nieuwprijs kocht.

Grote voordeel van dit type is dat je deze kan aansluiten op je PC, zodat je de gewenste data uit je database kan halen, wat een je hoop werk bespaart.
De etiketten zelf (TZ-labels) zitten in cassettes (8 m tape). Ze zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren (zowel achtergrond als opdruk) en breedtes, en zijn opgebouwd uit verschillende laagjes.
Ik koos voor een transparant type met zwarte letters, zo blijf je het aluminium zien, met een breedte van 24 mm..
De opdruk verdwijnt nooit: er wordt geen inkt gebruikt, de letters worden gebrand in een van de binnenste laagjes.

Tip: druk steeds zoveel mogelijk labeltjes in één keer af. De printer heeft de onhebbelijke gewoonte om bij elke afzonderlijke printopdracht de eerste centimeter van de tape af te knippen.
Hiermee win je per cassette tot 6 etiketten.