Hosta Mill Hosta wint een prijs
Vooraf

Soms kan een schijnbaar onbelangrijke beslissing een grote impact hebben.
Net dat gebeurde voor de Hosta Mill het voorbije weekend.
Ik had
al een tijdje geleden besloten om deel te nemen aan het 20-jarige Jubileum
van de NHV (Nederlandse
Hosta Vereniging) op zaterdag 13 juni. Er stonden een heleboel
activiteiten op het programma, waaronder een Cut Leaf Show, een "Beste Hosta in
pot" wedstrijd, daarnaast een wedstrijd voor "Beste zaailing",
"Beste Sport" en "Beste Hosta
Introductie 2009". Omdat het succes van dergelijke wedstrijd erg
afhankelijk is van het aantal deelnemers, voelde ik me verplicht om minstens
aan enkele ervan deel te nemen.
Jammer genoeg was de week vooraf extreem druk. Op 7 juni werd er namelijk een nieuw Vlaams Parlement gekozen, en als ambtenaar van het Vlaams Parlement, op de dienst Leden, waren het erg lange dagen. Ik had veel om mijn hoofd, en het had erg weinig te maken met hosta's.
Een bijna gemiste afspraak
Het was al vrijdagnamiddag vooraleer ik terug begon te denken aan de bijeenkomst de volgende dag. Vlug een mailtje naar Jeroen Linneman, de voorzitter van de NHV gezonden, met de vraag of er al voldoende planten verwacht werden voor de zaailingenwedstrijd. Indien niet zou ik er wel een paar meebrengen. Hij antwoordde dat ik er best een paar meebracht, ongeacht het aantal planten dat verwacht werd.
Voor het eerst kreeg ik wat kriebels en begon ik me een beetje ongemakkelijk te voelen: ik had nog nooit aan enige hostawedstrijd deelgenomen, en nu stond ik er voor, zonder enige noemenswaardige voorbereiding. Ik had zelfs geen zaailing in een pot.
Toen ik die vrijdagavond vrij laat thuis kwam, moest ik nog op zoek naar een plant voor "Beste Hosta in pot" (uiteindelijk viel mijn keuze zaterdagmorgen op H. 'Valley's Cathedral' die midden in de voortuin stond. Nog snel een plant zoeken voor de veiling: met een groot aantal bonte planten die nog een nieuwe thuis zoeken was dat geen probleem: dag Hosta 'Blazing Saddles'. Nu nog ten minste één zaailing. Omdat deze minstens twee neuzen moesten hebben, was de vijver waaruit ik kon vissen erg klein. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een tamelijk mooie en voldoende grote zaailing van H. 'Grand Slam' zaailing (op het label: H. 'Grand Slam' OP #22, 2006-2007), met 4 neuzen. Er waren een paar andere die ik beter vond, maar ze waren gewoon te klein (1 neus). Voorzichtig werd hij uitgegraven en in de reglementair vereiste zwarte pot gezet. Toen ik hem nog eens goed bekeek vond ik het wel een aardige plant (uiteraard, anders had hij al lang op de composthoop gelegen), maar ik had zeker geen hooggespannen verwachtingen.
Het vertrouwen groeit
Zaterdag, 10 uur, Rotterdam, Trompenburg Arboretum.
Nadat ik Nr 22 op de showtafel had gezet, tussen de andere deelnemende planten, pas toen begon ik me te realiseren dat hij een mooie combinatie van kenmerken had, en niet volledig kansloos zou zijn. Eerste kenmerk, en misschien wel het belangrijkste: het was een "nieuwe" plant. Andere deelnemende planten waren erg mooi, minstens zo mooi als Nr 22, maar leken erg op al bestaande cultivars. In mijn ogen leek Nr 22 op geen enkele andere mij bekende plant - maar dat zal wel aan mijn beperkte kennis gelegen hebben. Daarnaast was er het kleine formaat, de gevouwde, fel golvende bladeren met witte onderkant, de paarsrode bladsteeltjes en de lange, gedraaide tip. Samen een al bij al een attractief klein kereltje (of meisje). Het enige wat me echt niet beviel, was de kleur van de bovenzijde: een gewoon, mat groenig geel.
We hebben een winnaar
Wel, jullie kennen het vervolg: Nr 22 won de hoofdprijs en had zijn moment in de schijnwerpers. Natuurlijk was ik trots, maar ik besefte heel goed dat mijn verdienste eigenlijk vrij beperkt was: de bijen hadden al het harde werk gedaan. De Hostapedia van Mark Zilis die ik kreeg was werkelijk de (vrij zware) kers op de taart.
Dit was werkelijk een prima staaltje van beginnersgeluk: andere leden hadden het jaar voordien hun mooiste nieuwe intro's geregistreerd, of ze op zijn minst al benaamd. Die planten konden niet meer deelnemen. Anderen, van wie ik weet dat ze diverse schitterende zaailingen hebben, zaten op dat eigenste ogenblik op de First Look meeting in Amerika. Er zijn nog veel andere redenen, maar uiteindelijk doen die er niet toe.
Nr 22 krijgt een echte naam
Voor het goede doel besloot ik om een neus van Nr 22 te schenken voor de
veiling. De inkomsten zijn voor de NHV, zodat het lidgeld laag kan
blijven.
Maar dan vond ik dat het tijd werd om Nr 22 een naam te geven. Slechts
één voorwaarde: het woordje "Mill" moest erbij. Ik verzon een half
dozijn namen, de een al slechter dan de andere. Toen suggereerde
Jeroen: "Waarom niet gewoon Hosta 'Mill', kort en goed ?".
Mmm... Hosta 'Mill'. Dat deed een belletje rinkelen. Goed gedaan, Jeroen.
De veiling zelf was erg leuk. Ik ging naar huis
met een mooie gestreepte (H. 'Splashed Leather', dankjewel Marco, en 5
zaalingen van Jeroen.
H. 'Mill' was de
laatste om geveild te worden.
Er werd stevig tegen elkaar op geboden, en de prijs schoot als een raket de
hoogte in. Ik ga je niet vertellen voor hoeveel de eerste Hosta Mill
plant een nieuwe thuis vond, maat het volstaat om te zeggen dat de prijs
voor het lidmaatschap van de NHV nog een tijdje laag zal kunnen blijven.
En wat nu ?
Onderweg naar huis begon ik na te denken over de toekomst van onze "eerstgeborene".
In een tijdspanne van een paar uren was hij
getransformeerd van een eenvoudige naamloze zaailing in een voor mij erg
bijzondere plant:
- hij had de wedstrijd gewonnen natuurlijk,
- hij
had een naam gekregen,
- het is de eerste Hosta Mill plant die groeit buiten de Hosta Mill Tuin.
De eerste stap zal de gemakkelijkste zijn: hij krijgt de tijd om te groeien, te bloeien en meer neuzen te krijgen. Dit stadium zal op zijn minst twee tot drie jaar in beslag nemen.
Wat daarna komt, dat zien we dan wel.
Er zijn een paar mogelijkheden:
- De plant verliest bij het opgroeien alle eigenschappen die hem bijzonder maken, of hij sterft. In dat geval is het einde verhaal.
- Het wordt een volwassen plant die vele liefhebbers kan aanspreken, en commerciële introductie dringt zich op. Wel, om iedereen de kans te geven om H. 'Mill' tegen een democratische prijs te kunnen aanschaffen, zou ik hiervoor kiezen. Een andere mogelijkheid is om dan te kiezen voor een zusterzaailing van H. 'Mill'. Er zijn er minstens twee die persoonlijk mooier vindt dan Hosta 'Mill', met meer 'star quality'.
- H. 'Mill' groeit uit tot een
plant met een beperkt commercieel potentieel, tot een
'collector's item'. Dan zijn er drie mogelijkheden, waarvan de eerste
duidelijk mijn voorkeur wegdraagt.
- Het wordt een vriendschapsplant. Het plezier dat het zorgen voor de planten en het ontmoeten van andere liefhebbers mij schenkt, kan niet worden uitgedrukt in euro's en centen. Ik heb een aantal erg aardige mensen leren kennen door bezig te zijn met hosta's, sommigen kan ik zelfs vrienden noemen. Sommigen heb ik nog nooit "live" ontmoet ... de zegeningen van het internet. En dan zijn er de mensen die een grote impact hebben en hadden op de hostagemeenschap in Nederland en België, tot zelfs ver daarbuiten. Het zijn die mensen die mee onze hobby zo goed en boeiend maken.
- Er komt een beperkte vermeerdering via TC, een zgn. 'Limited Edition'.
- De plant wordt een echt 'collector's item', en wordt enkel als OS aangeboden.